word wakkermaak oop jou oëaanskou die nuwe dagwat braaf bresse slaan in die nagbeskeie ’n sirkel om ons trekwat die horison omsoommet ’n dik rooi koordterwyl hy slaan op ’n tromblaas op ’n fluitsy oë word nog wakkerdie slaap blink steeds daarinhy dra ’n veelkleurige jasvan vars vooruitsigwat saggies saamsingwaarin die eerste tekensvan nuwe moontlikhedestadig […]
word pastorieë vol gesinsgeweldmet verloop van tyd voorstedelikekleuterskole wat die illusievan vrolikheid probeer skepten spyte van verbleikte verf? word chauvinistiese taalbullestrydrosse wat geglo het in geloftedagin swart togas en wit dasse vervangdeur polities-korrekte vroulike happy clappydominees met dubbelloop vanne? sal die uitverkiesing, die verbonddie verkose volk, calvinistiese werksetiekpredestinasie en goedkoop gewordegenade eindelik stom word, stoom […]
skilder met laaste lig se ragfyn kwashalegelaagde wolke in skakering van geel pigmentwat onvermydelik oor blou berge wegdryfskipbreuk ly op die komende nag se rotsagtige kusmeng geduldig op ’n watergepokte palet’n allegaartjie van vele verskillende kleurewat stil binnelandskappe vergestaltend drooglêverrysend uit die wit water van ’n geëselde doek
I skietvrolik en vol vreugdevol hoopsoos op Oujaar’n ster vir mymet ’n duisendvoetfakkeldie hoogte indie donker inoor die deiningoor die dreuningvan ’n laagbrandendeoseaan II word’n wyserster’n wegwyser’n padvinder’n ligspoorwat met ’n lang stertsikliese sirkelstrek om die vaste puntvan die suidelikehemelpool III laat vuur, laat vlamlaat drup die vetop ’n helderbrandende sterwat gaandeweggloeimet die helderste ligskynmet die […]
Ek sal op hierdie grou, reëngevulde wintermôre my oogtande gee vir ’n bord van my ma se lensiesop. Ek dink altyd aan haar wanneer dit reën. Miskien omdat sy in die dorre binneland grootgeword het en as deel van ’n boerderygemeenskap kon sy altyd met groot genoegdoening en genot by die ruit uitstaar na die […]
toe die donkerlater’n digte sluier trek oorgroen lane wat stomrooi baniere uitblomgeplooide ietermagô bergewat oortrek ismet harde horingskubbehet die Skeppervir Van Gogh gevraom hom te helpom hierdie naghemelwat stadiglaag vir laag afskilfermet kerse op sy hoedmet behendige handmet bestendige handte skilderom hierdie helderlentenagwat swaar draaan die reuk van nuwe groenwat wolkloos hangwat sorgeloos singwat uitgestrek […]
ek wil gaannesmaakhoog bo in die bergeonder die son, maanen sterrewaar die winddae en nagtein ’n ewige ritmevan lig en donkeroor my sal waaioor my laat spoelsoos branderssoos hongerpynesoos geboortepyne ek wil gaannesmaakin my hartse hoogste kranseen daar wil ekstil oorwintertot die lente kom
laat sonstralesag en skuinssuiwer oor julle valgroen deur ’n filtervan welige lowerterwyl ou eikebomehul artritis-armshul vereelte handeomhoog hou’n onuitgesproke seënstil oor julle uitspreek –laat lang jaregedeelde jarehoutvate wordwaarin die struktuurvan gemoedelikheid behoue blyen veroudertot toenemende vredevan waterwat reeds lank geledewyn geword hetterwyl die kelder vol isen oral in die lugdie onmiskenbare reukvan pars hang
