skilder met laaste lig se ragfyn kwashale
gelaagde wolke in skakering van geel pigment
wat onvermydelik oor blou berge wegdryf
skipbreuk ly op die komende nag se rotsagtige kus
meng geduldig op ’n watergepokte palet
’n allegaartjie van vele verskillende kleure
wat stil binnelandskappe vergestaltend drooglê
verrysend uit die wit water van ’n geëselde doek
(met dank aan Dana Snyman) oral om my heenlê die groot ou Karoovol van versteendegebedewat vertelvan ’n vuurhelwat mettertyduit sou wyktot verstoldegenade
op helder wintermôreskoud soos hierdie eenis die Bolandse lugso onbevange blouis die Bolandse bergeso onbesonne bloudat dit jou hart van heimwee kan laat pynheimwee wat weemoedig en witsoos ’n flitsende steekpynjou binnestedeurskietjou deurboorsodat jytussen hemel en aardebly hangen jou hartvir altyd na hierdie plekhierdie helder plekhierdie blou plekterug sal hunker
ek wensons het daardie road trip gedoenwaaroor ons gepraat hetmaar ons het nienou kan ons nie meer niebehalwe in my drome
